Maar omdat ik schrik had dat het kleedje als een 'pattatenzak' rond Zoë haar lijfje zou hangen, wou ik een voering onder de rok steken en deze vastnaaien aan die onderste band zodat het automatisch wat bol ging staan. Dus begon ik eraan...
...en toen kwam ik voor een probleem te staan... de teststof was te dik om alles mooi aan elkaar te naaien. Dju...wat nu?? Het rokdeel was een stuk korter geknipt dan de eerste variatie...dus het zou veel te kort zijn.
Maar ach, het is toch maar een testjurk in een teststofje.
Ik werkte het volledig af en begon het spijtig te vinden omdat ik het eigenlijk mooi vond (ook zonder de voorziene band zoals ik gepland had).
Met een bang hartje liet ik het Zoë passen en wat bleek!! Het was perfect!!!! :-o Aangezien ze het vorige kleedje nog niet had kunnen passen (rits zat er nog niet in), had ik nog niet gezien dat het veel te lang was!! Een geluk bij een ongeluk.
En Zoë helpt papa tijdens de werken in de tuin!!
En met dit triestig weer buiten kan ze dit kleedje nog perfect aandoen en is het niet te dik voor de 'warmte' / tijd van het jaar.
De paspel, de biais en het sprijkembleem van Kitty komen van bij de Veritas.
Volgende keer proberen we nogmaals model B, maar deze keer in een dunner stofje!! :-)
Greta is volop bezig met shortjes en rokjes en zei zal dan ook het volgende bericht schrijven. Is het niet Greta? ;-)
Groetjes en tot later,
Sofie